Studenckie Koło Naukowe POZYTON zostało reaktywowane dnia 8 grudnia 2017 roku. Zajęło ono tym samym miejsce nieaktywnego już Koła Naukowego o tej samej nazwie, które przez wiele lat działało w ramach Instytutu Fizyki Uniwersytetu Pedagogicznego i tak jak poprzednik nasze Koło pragnie wspomagać swoich członków w rozwoju naukowym na polu fizyki, astronomii i dziedzin pokrewnych oraz poprzez wspólną pracę rozwijać pasję i zainteresowania. Działania te, zgodnie ze Statutem, Koło realizuje poprzez:
1. Organizację wykładów, spotkań oraz sesji naukowych.
2. Prowadzenie prac naukowo-badawczych.
3. Organizację wyjazdów na Konferencję Naukowe.
4. Współdziałanie z innymi Kołami Naukowymi zarówno na polu naukowym jak i integracyjnym.
Wszystkie chętne osoby, które chciałbym zaangażować się w pracę Koła, jako członkowie lub też wspomóc działalność Koła w inny sposób zapraszamy do kontaktu. Szczegółowe informację można znaleźć w zakładce Kontakt.
POZYTON, e+, cząstka elementarna, antycząstka negatonu. Pozyton jest elektronem o ładunku dodatnim równym 1,602177 · 10–19C, masie 9,109389 · 10–31 kg i spinie 1/2ħ. Został odkryty w 1932 przez C.D. Andersona. Pozytony powstają w wyniku rozpadu promieniotwórczego beta (β+) jąder atomowych, podczas kreacji par przez kwanty γ o wielkiej energii oraz w wyniku rozpadu mionów µ+ i niektórych cięższych cząstek elementarnych. Swobodny pozyton jest cząstką trwałą. Przenikając przez materię łączy się z negatonem, co prowadzi do zjawiska anihilacji par. W wyniku wzajemnego oddziaływania pozytonów o małej energii i negatonu może powstać układ nietrwały — pozytonium. Pozytonium może występować w 2 stanach: ortopozytonium — z równoległymi spinami elektronu i pozytonu, rozpadające się na 3 fotony γ ze średnim czasem życia 1,4 · 10–7 s, i parapozytonium — z antyrównoległym ustawieniem spinów, rozpadające się na 2 fotony γ ze średnim czasem życia 1115 razy krótszym. Jako układ wodoropodobny może wchodzić w skład cząsteczek na miejsce wodoru.
